Prologue "Give me love"

"Paint splattered teardrops on my shirt"

Usiadłem gwałtownie na łóżku łapiąc szybko powietrze i dopiero po chwili zdając sobie sprawę, że jestem na jawie. Po moich zimnych policzkach spływały gorzkie łzy rozpaczy. Obiecałem sobie każdego wieczoru, że będę silny. Przymknąłem powieki i znowu przywołałem na myśl wspomnienia. Lata w których najważniejsza była nasza przyjaźń, a największą obawą  rozłąka. Tęsknię za tym, wiesz? Każdy dotyk innej osoby powoduje w moich oczach strach. Tak ciężko zaufać komukolwiek. Ludzie są fałszywi. Nie warto znowu powracać do przeszłości, która była dla mnie taka bolesna. Nauczyłem się żyć ze świadomością, że nigdy nie będzie tak jak bym chciał. Nie, ja po prostu przyzwyczaiłem się do tego. Wciąż brakuje mi twojej bliskości, wypowiedzianych słów z taką delikatnością, chwil spędzonych razem. Każdy uśmiech jest nieszczery. Wszystko straciło sens. Tak bardzo chciałbym poczuć, że zależy ci na mnie. Że mnie kochasz i nigdy nie opuścisz, tak jak obiecałeś. Nasza przyjaźń miała trwać wiecznie. Dlaczego aż tak bardzo się łudziłem?

                Z dnia na dzień stajesz się inną osobą. Stajesz się dla mnie obcy. To tak bardzo boli. Ta niewyobrażalna tęsknota zabija mnie od środka. Jestem bezsilny. Wciąż doszukuje się mojej winy. Bo przecież zawsze leży ona po obu stronach, prawda?

                Brakuje mi dni w których przywoływałeś uśmiech na mojej twarzy pomimo, że serce tak bardzo krwawiło. Nigdy nie zapomnę dni spędzonych z tobą. Każda chwila warta była łez. Umieram kiedy widzę jak świetnie radzisz sobie beze mnie. Próbuję zapomnieć o tobie, ale nie mogę, przepraszam. Tak bardzo chciałbym powiedzieć ci wszystko co czuję. Jak bardzo boli mnie twoja nieobecność. Z każdym dniem czuje się coraz gorzej. Nie zapomnę o tobie. Nie mogę. Byłeś i wciąż jesteś dla mnie najważniejszy. Całe moje serce krwawi gdy cię widzę. Chcę, żeby choć jeden uśmiech skierowany był w moją stronę. Czy oczekuję tak wiele?

                Miałem wrażenie, że mój żałosny szloch słychać we wszystkich pomieszczeniach w domu. Wtuliłem głowę na poduszkę chcąc odbiec jak najdalej od wspomnień.

                Moje serce z dnia na dzień rozpryskiwało się na coraz to mniejsze kawałki, które tylko ty mogłeś posklejać. Kocham Cię Louis.